Taki temat konserwatorski tym razem, od drugiej strony rzec można ;)
Bagnet francuski , tzw. "Lebel" wz. 1886, pierwsza wersja z krótkim, gwintowanym trzpieniem. Bagnet z polskimi oznaczeniami wzoru "WZ. 86/93" i najprawdopodobniej sygnaturą remontu w zakładzie Borowskiego w 1934 roku.
Na jelcu rzadko spotykany polski znak remontu, litera B w kwadracie. Tam też resztki numeru. Na głowni odbiory francuskie.
Bagnet trafił w stanie, hmmm..., po dość bezpardonowej "konserwacji" kwasem i polerką. Wszystkie części stalowe wypolerowane na błysk, braki nitów i śrub, pochwa zatkana, bagnet nie wchodził do końca.
Na ile się dało doprowadziłem powierzchnię elementów stalowych do stanu mniej rażącego, myślę, że przyjemniejszego dla oka, bez zdejmowania materiału. Uzupełnione śruba i nity, antabki zdecydowałem się nie dorabiać. Pochwa udrożniona, wyczyszczona i zabezpieczona od środka. Bagnet zakonserwowany i zabezpieczony.

Dla tropicieli, jako ostatnie zdjęcie, sygnatura Borowskiego w lepszej rozdzielczości. Do dziś jej 100% oryginalność budzi wiele kontrowersji, choć trzy znane mi egzemplarze, rozrzucone po świecie i czasie ich upublicznienia wykazują tak dużo cech zbieżnych, iż odrzucenie autentyczności także w 100% możliwe wg mnie nie jest.

Zdjęcia przed i po konswerwacji

Pytania, uwagi, pisz: PIETKA